"'Αέρινος"

Αέρινος έρωτας γλυκοχαϊδεύει την απαλή χλόη κάτω από την σκιά των "ρόδων" που μαγευτικά ξεπερνάνε της μάγισσας νύχτας τα "ντέρτια" ώσπου να "πιάσουν" στα εσώψυχα τους την πρωινή πάχνη να δροσιστούν.
Αέρινος έρωτας λήθη κι ανεμοδαρμένο αγιόξυλο καταμεσής του φαραγγιού που αλητεύουν οι αετοί κι ανθούν τα βραχολούλουδα κάθε που κλαίει το φέγγος.
Αέρινος έρωτας χορός κι ανεμοζάλη ιδρώτας ορφανός κι ανέγγιχτος γαργαλάει φλέβα ατόφια μα πηχτή, κι ας γαντζώνει στην πληγή να ζήσει την θυσία.
Αέρινος έρωτας φως στον καθρέπτη που μιλά, κι ας μαρτυρά τους ρόζους της ψυχής που πασπαλάει με μέλι και λάδι αγριελιάς να απαλύνει την έξαψη που πεθυμεί στον χρόνο.

<< Αέρινος >>

Αέρινος έρωτας λευκός
νιώθει το φως κι ανάβει
τον τρέχουνε οι πλήβειοι
τον σταματούν οι νόμοι

αέρινος έρωτας αχθός
στις πλάτες μαύρου γύπα
τον ελυγά μαρμαριγή
μα διώχνει το φορτίο

αέρινος έρωτας σμιχτός
το βλέφαρο σηκώνει
όπου εκοιτά τον συζητούν
στα άστρα τρεμοπαίζει

αέρινος έρωτας ψυχής
μέσα γελά και λέει
είμαι στην λύπη τυχερός
δυο τύχες μια λαμπάδα

αέρινος έρωτας λεύτερος
σαλεύει τα φτερά του
φτιάνει στον ουρανό φωλιά
σαν σπάει τα δεσμά του