"Πόλεις του καλοκαιριού"

Πόλεις του καλοκαιριού προσανατολισμένες στον ήλιο και την μάνα θάλασσα αγναντεύουν τον περιπατητή του κύματος, τον τραγουδιστή του ιωδίου, τον λυτρωτή της αρμύρας, να κοντέψει στο λιμάνι τους να καβατζάρει τον φάρο της ψυχής και να δέσει στον απάνεμο κάβο της αγάπης.
Λιμάνι μεγάλη κουβέντα μέγιστη αγκαλιά για τον καραβοκύρη και το όνειρο που τρέφει στα περάσματα του καιρού και της γνώσης, στο σφίξιμο των συμπληγάδων και την παλίρροια του έρωτα, στην διαύγεια του λευκού φωτός και το έλεος της νύχτας, στο χαμόγελο και στο δάκρυ.
Θεσπέσιο το καλοκαίρι της ψυχής του καθενός, χτίζει αν μη τι άλλο την πόλη του σε ζεστά θεμέλια με ασβεστωμένες τις παλιές θύμησες ευάερες καλημέρες και χρυσόπλεκτες ματιές στην αντανάκλαση της υγρής παρουσίας, χτυπώντας χαδιάρικα μα ρυθμικά παλαμάκια στον χορό των γλαρόπουλων που νηστικά από έρωτα φτερουγίζουν ολημερίς, έως ότου βρουν τροφή για την καρδούλα τους.
Και η αύρα η θαλάσσια μεσούσης της δρόσου κανακεύει σιμά την φούντωση της ψυχής, πριν κάμει αυτή καμιά τρέλα δηλώνοντας ερωτική άγνοια στον πυρετό αγνού μεσημεριάτικου λιοκαμένου στήθους, βλέμματος λάγνου και ανάσας στιβαρής, θέλοντας σκόπιμα να ξωκύλει του θλιβερού χειμώνα, με μαεστρία ατάραχη μα ικανή να κλέψει της νυχτιάς την μαγεμένη άρπα, γράφοντας πάνω στο κλειδί του σολ φτιαγμένο από φύκια, τραγούδι για αφροστέφανο και λάμψη γλυκόξανθης γοργόνας..........


<< Το όνειρο της τρίαινας >>

Πώς να κρίνω την αυγή
τόσο κύμα στην ψυχή
που’χω και με συνεπαίρνει
πέρα δώθε με διαβαίνει

θαλασσοδέρνομαι τρελά
στο χθες στο αύριο στο πουθενά
σωσίβια με τριγυρνούν μα δεν τα φτάνω
κι ο άλλος την τρίαινα ορθώνει να με κεντήσει
στο περιβόλι του βυθού να με δροσίσει

μα ο πνιγμός με προσπερνά
κι η τρίαινα σκουριάζει
την πιάνω και τήνε ‘λυγώ
σχεδία την εφτιάχνω
με τα ξανθά σου τα μαλλιά
τη δένω και τη στρώνω
να ξαποστάσω απάνω της
τον έρωτα να 'πλώσω
για να με σύρει σ’αμμουδιά
σ’ακροθαλάσσι έρμο

το ξέρω πως με καρτερείς
σαν την αχτίδα της αυγής
που δε μετράει το βυθό
μα ρίχνει άγκυρα σ’ανθό

κι αν τύχει και σ’ονειρευτώ
θα’ναι γραφτό της μοίρας
της τρίαινας και της σκουριάς
και της σχεδίας της ξανθιάς