"Γαλάζια άνοιξη"

Είναι αυτό το γαλάζιο χρώμα που ορίζει την ευτυχία μας, και καταφέρνει να λιώνει τον βαθύλυπο χειμώνα και να σπέρνει στα χείλη την πεθυμιά της μέγιστης καλοκαιρινής ψυχικής ευφράδας.
Το συναντάς σε κάθε γυροβολιά δίπλα στη φύση σε μορφή λουλουδιών, που στολίζουν τον πράσινο καμβά της σαν ματόχανδρα, μη τυχών και βασκαθούν απ'το σκυθρωπό βλέμμα του χειμώνα, που λύσσαξε να κρατηθεί ζωντανός μη θέλοντας να περάσει τον Αχέροντα.
Είναι κι ο έμορφος ο ουρανός που μας κοιτά με τα γαλάζια μεγάλα χαμογελαστά του μάτια, και μας γνέφει να ανέβουμε στο αερόστατο της άνοιξης παρέα με φτερωτούς φίλους μας για μια βόλτα από ψηλά στο καλοκαιρινό περβόλι του.
Αν μη τι άλλο είναι και η η μάνα θάλασσα, που μέσα της βαφτίζονται ούλοι οι καημοί κι λογισμοί του τσουχτερού χειμώνα, για να εξιλεωθούν και να αναδυθούν σε λαχταριστές σκέψεις, που καθρεπτίζονται απάνω της για να ζευγαρώσουν με τις αισθήσεις, λύνοντας τις κρύες χειροπέδες που βασάνιζαν τόσο διάστημα την φυλακισμένη ψυχή μας.
Μα είναι και τούτο το μπλε σκηνικό με τα πορφυρά χείλη στον υγρό αιθέριο φεγγίτη της ζωής, που ξεχωρίζει από δυο ζευγάρια μάτια και δυο φωνές αισθαντικές υγρές τρεμόφερτες σαν από οπτασία που διευθύνουν δυο πλαστικά ζεστά κορμιά με μαεστρία, όπως η πεταλούδα με τις λεπτεπίλεπτες χορωδιακές κινήσεις της ξεμοναχιάζει άνθος το άνθος να ρουφήξει το μπλε νέκταρ, το κάλλιστο επιδόρπιο της ανοιξιάτικης εξωτικής ερωτικής λαγνείας.

η γαλάζια άνοιξη φώλιασε ήδη στην ψυχή μας.........