Δυο μηδέν ένα τέσσερα, χρονιά κατά προτίμηση τσίλι γκουρμέ. Έτος εντός εκτός και επί τα υπόλοιπα, έτσουξε ψυχές βαφτισμένες σε τσουκάλια, παραδωμένες στον υγρό ψαλμό τους.
Έτος άχωρο, ανολοκλήρωτα παθιασμένο, έτος πλωτό προγεφύρωμα στην άμμο, έτος χιονοζάλης ανεμόγραφτο. Έβλεπε ξωπίσω του αλλά και εμπρός του, με ορίζοντα ατημέλητα ανοργάνωτο αλλά θαρραλέο. Δούλεψε το μεγαλείο του με άστοχες σκέψεις στοχασμών, εύστοχων και μη. Τα είχε όλα, τα έδωσε όλα, τα πήρε όλα, αλλά δεν έφυγε μήτε και ξέφυγε. Πήγε και πήρε από το χεράκι το νέο έτος και μας το φέρνει υπό την προστασία του, ακατέργαστο κρύσταλλο φασκιωμένο στην αγκαλιά του. Να δούμε εντός του πριν θολώσει, πριν γίνει θάλασσα πνίχτρα ή σώστρα, πριν χαραχτεί από το φως ή το σκοτάδι, πριν το μετά αλλά και μετά το πριν, δίπολο φρέσκο τρελά αγιασμένο.
Τι κι αν περάσουμε το κατώφλι λοιπόν, τι κι αν σαλέψουμε το μαντίλι, εκεί και αυτό, όχι για να μας ξεπροβοδίσει, αλλά για να μας διδάξει, να μας προστατέψει με την εμπειρία του, την σκέψη τον μπούσουλα την ψυχή του....δυο μηδέν ένα τέσσερα, τέσσερις λέξεις σε μια....αξέχαστο....
....καλή χρονιά....
