Φεύγω
πατώντας το πράσινο
χλευάζω την μοίρα
πίσω μου
ντύνω με φως τα όνειρα
τον λατρευτό ανάπλου
την προσμονή των άλλων
την φευγαλέα κραυγή
τους
την ευτυχία τους
κρατώ τις ρανίδες
λεύτερες
και τα φτερά μου 'λιάγγιχτα
ελπίδες μου ανθόπλεχτες
την άνοιξη θα ’λώσω
