Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

"Στη ζυγαριά της ψυχοσύνθεσης"

Είναι γενικά παραδεκτό ότι, ο μουντός καιρός επηρεάζει τη ψυχική ευδαιμονία μας, όπως επίσης και τα κοσμικός τεχνικά αρνητικά ψυχικά σήματα που κατά ριπή δεχόμαστε πανταχόθεν. Ορατά πολλές φορές και σαν αίσθηση στο σύνολο τους, δίνουν τη σπίθα για ανούσια κριτική τις περισσότερες φορές κακόβουλη θα έλεγα.
Τοποθετώντας τις δυο αυτές εκδοχές προσθετικά, χρειαζόμαστε αυξημένο αμυντικό εξοπλισμό για το μη τραυματισμό της ψυχικής μας ιδιοσυγκρασίας. Αντίξοες συνθήκες που όμως ξεπερνιόνται με τη συμβολή διαφόρων θεωριών τις οποίες αποφεύγω σκόπιμα τη παρούσα στιγμή.
Θα σταθώ μόνο στην αναστροφή του κλίματος της επίθεσης με όπλο το στοχασμό, καθώς όλα τα αρνητικά σήματα που συγκρούονται με το ψυχόκοσμο μας τα δεχόμαστε κυρίως συναισθηματικά, αδυνατώντας όμως να αναπτύξουμε αμυντική διάθεση τη χρονική στιγμή που τα δεχόμαστε. Η συγκεκριμένη αδυναμία προϋποθέτει λογική εξάσκηση πρακτικών αντανακλαστικών με ταυτόχρονη επιβολή απτών δειγμάτων αφενός, καθώς και αφαιρετική διάθεση συναισθημάτων έως του μηδενός  (ενίοτε μπορεί να φτάσει μέχρι και την εξαπάτηση αυτών) αφετέρου, για να φέρει εις πέρας το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ανάδειξη όλων των παραπάνω είναι ότι η κατάθεση της σκέψης μου τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που γράφω το κείμενο το οποίο εκ πρώτης όψεως δίνει την αίσθηση του ψυχοφθόρου ορίζοντα μου,είναι αντιστρόφως ανάλογη και μη παρορμητική προς τον ορίζοντα αυτόν, κατονομάζοντας την όλη μου εμπειρία ενός δύσκολου εγχειρήματος, κυνικά ψυχοφώτιστη.